Sabır acıdır, ama meyvası tatlıdır.
Hiçbir şeye ihtiyacı olmayan insanlara nasıl boyunduruk vurulabilir?
Aşk, mutluluğunu evlendirdikten sonra sürdürebilseydik, dünya cennet olurdu. Duygulu gönüller sevginin her türlüsü için duygulu değil mi?
İnsanlar özgür olarak doğar, ama her yerde zincire vurulmuş olarak yaşarlar.
Büyük adamları ortaya çıkaran biraz da büyük fırsatlardır.
Bir tarlanın etrafını çitleyip 'burası bana aittir' diyen ve bu söze inanacak kadar saf kişiler bulan ilk insan uygar toplumun kurucusu olmuştur.
İşte zayıflara yeni kötekler vuran, zenginlere yeni bir kudret veren, doğal özgürlüğü bir daha geri gelmeyecek biçimde ortadan kaldıran, mülkiye ve eşitsizlik esasını sonsuza dek kuran, ustalıkla yapılmış bir gasptan bir daha geri alınamaz bir hak yaratan ve birkaç muhterisin çıkarı uğruna bundan böyle insanlığı çalışmaya, köleliğe, yoksulluğa mahkum eden toplumun ve yasaların kaynağı budur veya böyle olmalıdır...
